Ostatnie pożegnanie Erny Wystrachowej

Ernestyna Piechota z Folwarku   (1935-2009)

powrót

  Słońce, które  od kilku dni świeciło nad naszym Folwarkiem od rana do wieczora, dziś się nie pokazuje. Godzina 9:30, niebo zachmurzone. Mieszkańcy Folwarku, rodzina, znajomi gromadzą się przy kaplicy cmentarnej w Chrząszczycach. Tu za chwilę rozpocznie się liturgia żałobna w intencji zmarłej mieszkanki Folwarku Ernestyny Piechota, znanej wszystkim jako Erna Wystrachowa.
  Całe swoje życie mieszkała przy ul Rolnej, na rogu ul Szkolnej, blisko naszej kaplicy. Kaplicy, którą - dopóki mieli na to siły - razem z mężem Ludwikiem się opiekowali. On w zimie dbał o ogrzewanie, odśnieżanie, a w lecie kosił trawę,  Ona sprzątała jej wnętrze i otoczenie, dbała o paramenty liturgiczne i pilnowała wina mszalnego. Można było na nich polegać, chociaż robili to bezinteresownie.

  Oboje odeszli już do Pana!
   Ludwig w wieku 71 lat, 7 września 2006 roku, Erna w wieku 74 lat,19 sierpnia 2009 roku.

Obu, Ludwiga i Ernę   złamały wielkie fizyczne cierpienia, ciężka choroba. Nie mieli szczęścia umrzeć zdrowo - ze starości.

  Dziś w wielkim smutku towarzyszyliśmy Jej w ostatniej drodze i przy otwartym grobie, pożegnaliśmy się z Nią. Swoje   miejsce wiecznego spoczynku, znalazła obok męża Ludwiga na cmentarzu parafialnym przy naszym kościele w Chrząszczycach. Uroczystości żałobne celebrował ks. proboszcz dr hab. Krystian Ziaja. Pieśni żałobne śpiewali panowie Łazik, a na organach grała Katarzyna Długosz.
  
   W ostatniej drodze towarzyszyła Jej liczna rodzina, znajomi i mieszkańcy Folwarku. Ostatnie lata mieszkała sama, rodzina (jak u  wielu innych rodzin w Folwarku) rozsiana po całym świecie. Kiedy zaniemogła, mogła jednak liczyć na pomoc swoich sąsiadów. Rita Żur z rodziną pomagali zawsze gdy potrzebowała pomocy, a jej koleżanki ( jak mi wiadomo) pocieszały Ją i często  odwiedzały. 
    W szpitalu była krótko, bo medycyna na takie choroby jest bezsilna.
 

Miejsce Wiecznego Spoczynku Erny Wystrachowej

R.I.P.

rudolf z folwarku

powrót