"Misterium Męki Pańskiej"

powrót

Niedziela 3 kwietnia 2011 rok godzina 15-ta, pani Krystyny Henszel ciepło i serdecznie powitała przybyłych na misterium Męki Pańskiej, gości z Opola, sąsiednich parafii i wiernych z Prószkowa. Powiedziała, że młodzież Prószkowa pragnie choć w małej cząstce przedstawić mękę i drogę krzyżową Jezusa z Nazaretu. W tajemnicy Jego śmierci krzyżowej dokonuje się nasze i całego świata odkupienie. Spróbujmy iść Jego śladami, śladami choć krwawymi, ale jakże też krzepiącymi, po których idą rzesze ludzi na całym świecie - od Wieczernika aż po Golgotę.

  Przenieśmy się teraz myślami i duchem do Jerozolimy, gdzie na Święto Paschy przybywają liczni pielgrzymi. Do Jerozolimy przybywa również Jezus aby spożyć swoją ostatnią wieczerzę paschalną ze swymi apostołami. Wie, że musi być ostrożny, bowiem arcykapłani, faryzeusze, kapłani i uczeni w piśmie chcą Go zabić. Przybywa w nocy, aby lud który Go pokochał,  za Jego nauki o prawdzie, miłości i sprawiedliwości  o tym nie wiedział.
 

 Jezus nie chciał drugiej Palmowej Niedzieli, kiedy to na oślicy wjechał do Jerozolimy a lud wyszedł mu na spotkanie i słał pod nogi płaszcze, gałązki i wykrzykiwał: Hosanna ! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie. Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny na Osiołku.

Sanhedryn - inaczej Wysoka Rada - ( w starożytnej Judei, najwyższa żydowska instytucja religijna i sądownicza, składała się z 71 członków - arystokracja, faryzeusze i arcykapłani). Wielki Sanhedryn istniał nieprzerwanie od czasów Mojżesza IV w przed n. Chr. do 358 roku naszych czasów.
 

Jezus dla Sanhedrynu, dla jego członków - obawiających się o swoją władzę, jest zagrożeniem, więc postanawiają Go zgładzić. Z pomocą przychodzi im Judasz Iskariota (mąż z Kariotu) i za 30 srebrników wydaje swojego Mistrza w ręce Sanhedrynu.

Pragnę spożyć z wami tę Paschę zanim nadejdzie godzina męki.

Zaprawdę powiadam wam, jeden z was mnie zdradzi

Bierzcie i jedzcie to jest bowiem ciało moje, które za was będzie wydane...

Weźcie ten kielich i dzielcie wino między siebie

Daję wam Przykazanie Nowe - abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Miejcie miłość wzajemną jedni dla drugich
 

Jezus doszedł na górę Oliwną - wziął  z Sobą tylko Piotra, Jana i brata jego Jakuba.
Pogrążony w głębokiej modlitwie....
 

Ojcze mój, jeśli możliwe niechaj odejdzie ode mnie ten kielich, wszak nie Ja, ale jak Ty chcesz...

Żołnierz przystąpili do Jezusa i pojmali Go związawszy Mu ręce jak zbrodniarzowi...

Piotr przy ognisku.........Kobieto nie znam tego człowieka, nie wiem co mówisz ......... Kur Pieje

W pałacu Kayfasza... przedstawiciele Sanhedrynu

 bluźni, na cóż nam więcej świadków .....winien jest śmierci!
 

Piłat........Nie znajduję w tym człowieku żadnej winy........ i umywa ręce......

Rozkazuję ci Go ubiczować.....

Oto wyprowadzam Go przed was, albowiem pragnę Go uniewinnić.......OTO CZŁOWIEK

Daj nam Barabasza, Barabasza...... a Jego ukrzyżuj, ukrzyżuj Go....

Jezus przyjmuje krzyż i rusza z miłości dla nas w drogę na Golgotę

słychać było uderzenie młota ... i tak kolejno przybijają ręce i nogi

rozdzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucali los.....

Ojcze mój w  Twoje ręce oddaję ducha mego.......
i nagle ziemia się trzęsie..... Zaiste On jest Synem Bożym

 a żołnierz podnosi jeszcze włócznię i wbija ją w bok Jezusa.....
 

Ks. proboszcz dr hab. Andrzej Hanich składa wykonawcom podziękowania!

Pani Krystyna Henszel
Reżyseria, autorka dialogów na postawie pisma Świętego.
 

Dziękujemy !

pozdrowienia z pięknego miasta Prószkowa
- rudolf z folwarku

powrót