Ostania pożegnanie naszego przyjaciela

Ostatnie pożegnanie naszego przyjaciela - kolegi........wspomnienia.

Walter Janetzko (1941 -2011)

Ledwo co ukończył 70 rok swego owocnego życia, a już Jego serce odmówiło mu posłuszeństwa. A miał jeszcze tyle planów! Był przez całe dorosłe życie związany z prądem. Po ukończeniu szkoły podstawowej (1955) w swojej miejscowości urodzenia - Komprachcicach, rozpoczyna naukę zawodu w Zasadniczej Szkole Zawodowej przy ZSZ Nr 1 w Opolu, uzyskując w 1957 roku zawód: monter maszyn elektrycznych. Był dobrym uczniem więc zaproponowano mu pozostanie w warsztatach, ale już na etacie pracownika .

I tak 1 sierpnia 1957 rok rozpoczyna się jego stały związek ze szkołą. Po odbyciu obowiązkowej służby wojskowe wraca do warsztatów szkolnych i w 1965 roku uzyskuje tytuł mistrzowski w zawodzie elektromontera. Z dniem 1 maja 1972 decyzją Kuratora Oświaty Okręgu Szkolnego zostaje mianowanym nauczycielem - zawodu Zespołu Szkół Zawodowych Nr 1 w Opolu.

Wszyscy w naszej szkole wiedzieli, że Walter to specjalista od urządzeń i instalacji elektrycznych tych starych i tych nowych. To On każdego dnia zabierał swoją grupę uczniów i wychodził z nimi na budowy w mieście Opolu, gdzie jego podopieczni poznawali praktycznie urządzenia i instalacje elektryczne (budowali nowe i naprawiali stare)
   To była trudna i bardzo odpowiedzialna praca pedagogiczna!   Jego przełożeni mogli jednak na nim polegać!

Jak wspominał   nad otwartym grobem w naszym imieniu i dyrektora Opoki, kolega Wiesław Kurek....
." Walter był wspaniałym pracownikiem i nauczycielem. Jako elektromonter był fachowcem od tego co stare i nowe. Pogodny i zadowolony z tego co robi, chętny do pracy na rzecz innych, zawsze służący radą i pomocą. Był wielkim przyjacielem i sojusznikiem oświaty zawodowej naszego opolskiego elektryczniaka z którym był związany przez całe życie jako uczeń, pracownik i nauczyciel "

Będąc od 1987 roku na zasłużonej emeryturze, dalej pracował ale w niepełnym wymiarze godzin. Trudno było znaleźć zastępcę na jego miejsce! Walter emeryt, jako nauczyciel zawodu w Warsztatach Szkolnych Zespołu Szkół Elektrycznych Nr 1 w Opolu przekazywał młodzieży swoje bogate doświadczenie zawodowe jeszcze przez 5 lat, do 2002 roku.

Tu jako hobbysta internetu muszę wypomnieć Jego hobby. Z pasją wspinał się wielokrotnie na wieże kościelne, skąd miał zawsze piękne widoki na okolicę. Ale nie widoki go interesowały, ale dzwony. Wiadomo, że dzwony dawniej o odpowiednich godzinach za pomocą długiego sznura uruchamiali dzwonnicy. Dzwonnicy odchodzą, młodzi nie garną się do obowiązku i punktualności pociągania za sznur każdego dnia. To Walter zakładał w wielu kościołach specjalne mechanizmy, które przejmowały funkcje dzwonników.

Mechanizmy te, jeszcze przez wiele wiele lat będą uruchamiały dzwonny na wieżach kościelnych. Głos dzwonów uruchamianych przez mechanizmy "Waltera" będą dalej słyszeli mieszkańcy Wrocławia, Domecka, Katów Wrocławskich, Sobótki i Wawelna oraz wielu wielu innych miejscowości, których już nie pamiętam. Piszę mechanizmy "Waltera" i wiem co piszę, bo wiele konstrukcji konsultował ze mną. Każda jest inna, bo wieże kościelne i dzwony są różne. Walter miał doskonałe pomysły, które potrafił zrealizować w praktyce!

20 sierpnia 2011r. - Żegnamy Cię dzisiaj tutaj na cmentarzu w Komprachcicach, tu gdzie się urodziłeś, uczyłeś, mieszkałeś jako wzorowy ojciec i syn naszej opolskiej ziemi. Żegna Cię delegacja naszego Zespołu Szkół Elektrycznych,
koleżanki i koledzy z pracy, oraz absolwenci.
Twojej pracy na rzecz edukacji zawodowej w naszej największej na Opolszczyźnie szkole nie zapomnimy!

Requiscat In Peace

Uroczystości ostatniego pożegnania, celebrował ks. proboszcz Wilfried Watoła. W Jego ostatniej drodze na miejsce wiecznego spoczynku towarzyszyła mu liczna rodzina, sąsiedzi i przyjaciele, bardzo wielu mieszkańców Komprachcic, wójt gminy Komprachcice pan Paweł Smolarek z małżonka, widziałem również Radnych Gminy i mojego przyjaciela z PROKADO byłego radnego pana Jana Przywarę z małżonką.

Kilka moich wspomnień zatrzymanych w kadrze.