Bez tytułu 1

"Wesele w Kanie"
19 sierpnia 2013r.

Chrząszczyce - poniedziałek 19 sierpnia 2013r. Zostałem zaproszony na wesele. W różnych miejscowościach bywałem na weselach, ale w Kanie - nigdy.

"Teatr podróżny" tak firmuje się grupa młodych artystów pochodzących z różnych miast Polski (Olsztyna, Warszawy, Krakowa, Otmuchowa, Olkusza, Mysłowic i Gliwic).

Kasia Gawlik, Weronika Kryczka, Kinga Matusiak

Mariusz Kozubek, Maciek Trąbka, Maciek Omylak, Marcin Urbanke, Filip Trela,

Chrząszczyce było kolejnym etapem podróży Zespołu po Opolszczyźnie. W zaproszeniu napomniano, że zamiast prezentów dla pary młodej można przynieść jedzenie, które przy wspólnym stole weselnym zostanie skonsumowane.

Zapowiadała się świetna zabawa na placu kościelnym. Wiadomo co w biblii napisano w tym temacie -"Wesele i Cud " w Kanie Galilejskiej. Miałem jednak obawy, no bo to poniedziałek, godzina 15-ta. Ta pora nie gwarantuje publiki, lecz pomyliłem się. Było dużo młodzieży żeńskiej, nasze omy z wnukami i mamusie z dziećmi.. Brakowało kandydatów na mężów, żonatych, i dziadków. Obecni byli tylko reprezentanci tej grupy społecznej.

Przedstawienie oparte na tekstach z Ewangelii, interpretowane współcześnie. Radosne, pogodne, przeplatane sytuacjami na żywo, przeniesione do naszej współczesności, co dawało mu pewien posmak pikanterii. Wiadomo, że polskie wiejskie wesele bez awantury, to nie wesele. Ta scena została przedstawiona przez pannę młodą i drużkę. - świetnie zagrana. Był również moment, który charakteryzuje wszystkie nasze rodzinne spotkania - polityka.

W teatrze od aktora oczekujemy zwykle wyrazistości (głos, ruch, mimika), zdolności improwizacji, wywoływania uczuć u widza. Wszystkie te elementy mogliśmy zobaczyć w plenerze przed furtą do naszego kościoła. Scenografia, którą w teatrze tworzą to dykta i płyta pilśniowa, tu nie było potrzeby maskowania przestrzeni, nawet wejście młodej pary do kościoła tworzyło prawdziwe tło akcji.

Podsumowując dzisiejsze popołudnie można napisać; przez cały czas było radośnie, pogodnie. Przedstawienie przystępnie zaprezentowane, wiele fragmentów interaktywnych, chociaż z innej epoki. Widzowie mogli śpiewać, konsumować, delektować się winem i czuć się weselnikami. Dzieci tańczyć, a teksty mówion e to znane wszystkim gościom weselnym, fragmenty z biblii, więc zrozumiałe. Chociaż zamiana wody w wino miała charakter magiczny.

Po przedstawieniu aktorzy dosiedli się do stołu weselnego, aby porozmawiać z zaproszonymi gośćmi i dokończyć konsumpcji. Atmosfera była bardzo miła, a wielu weselnikom wcale nie spieszno było do domu. Dziękuję za zaproszenie!

rudolf z folwarku

relacja fotograficzna i filmy w załączeniu: