Bez tytułu 1

Zespół pałacowo-dworski w Pławniowicach, perła architektury i pleneru, rozbrzmiewający muzyką, w pełni ożywa dopiero latem. Ale miesiąc maj gdy tylko nie pada śnieg, tu jest naprawdę pięknie. Pałac Ballestremów, (wzniesiony w latach 1882-1885, na zlecenie hrabiego Franciszka II) niegdyś głównej reprezentacyjnej siedziby jednego z najważniejszych śląskich rodów XIX i XX wieku stanowi prawdziwą wiosenną perełkę, bo azalie kwitną tylko w maju, więc latem już nie ma takich widoków.

Ostatni właściciel Pławniowic, hrabia Mikołaj Ballestrero di Castelengo zginął podczas amerykańskich nalotów na Drezno (13.02.1945), gdzie schronił się, tak jak wielu Ślązaków przed nadchodzącą armią czerwoną w 1945r.

Pałac i otoczenie podczas działań II wojny światowej ocalały i jako nieliczny z kilkuset podobnych pałaców na Śląsku, obronił się przed dewastacją i rozbiórką na części w trudnych czasach powojennych. Po wojnie pałac jako poniemiecki majątek upaństwowiono.

Dzięki staraniom ks. dr Krystiana Worbsa, MSW Niemiec, które przyznało pokaźną kwotę na remont zdewastowanego przez wojska radzieckie pałacu. Obecnie służy jako Ośrodek Edukacyjno-Formacyjny Diecezji Gliwickiej, jest miejscem spotkań i wielu wydarzeń kulturalnych, a jego wnętrza otwierają się dla zwiedzających.

Dla podróżujących autostradą A4 informacja: wystarcza zboczyć (zjazd Kędzierzyn Koźle – Pyskowice), by zaznać ciszy, zieleni i uroku architektury. Pławniowice to urokliwa miejscowość, która znana jest również z rozległego jeziora.

Ród Ballestremów wywodzi sie ze starej szlacheckiej rodziny włoskiej - Ballestrero di Castelengo osiadłej w okolicach Turynu. Hrabia Giovanni Battista Angelo (członek rodu) jako oficer armii pruskiej – podczas trzech wojen śląskich z Habsburgami trafia na naszą ziemię i przez kolejne 150 lat jego potomkowie tworzą na Śląsku największą potęgę przemysłową w Europie. W tym samym czasie w naszym Prószkowie powstaje Królewska Akademia „Pomologia”. To były „złote lata” dla Śląska!

W sobotę 30 maja wybraliśmy się na wycieczkę zorganizowaną przez Teresę Iwańską, przewodniczącą DFK Folwark. Ponieważ pojechał z nami zaprzyjaźniony z mieszkańcami naszej wioski ks. dr Marcin Worbs - brat ks. Krystiana, wycieczka przybrała formę pielgrzymki. Pierwszym celem był Zespół Pałacowo -Parkowy w Pławniowicach, gdzie od 25 lat rezydentem jest ks. Krystian Worbs.

Następny cel pielgrzymki to sławny obraz „MB Piekarskiej” w Piekarach Śląskich. Obraz stał się sławny za sprawą głośnego uwolnienia od zarazy pobliskich Tarnowskich Gór, które to przypisywano wysłuchanym prośbom o uzdrowienie powierzanym przez tarnogórzan przed wizerunkiem Madonny.

Z biegiem czasu obraz darzony był coraz większym kultem. Pierwszą pielgrzymkę zanotowano w roku 1676 z Tarnowskich Gór, a w roku 1681 z Opola. Pielgrzymowały do Madonny Piekarskiej rodziny królewskie, książęce a do dziś pielgrzymują przede wszystkim wierni z całego Śląska.

Zawieruchy wojenne i różne nawałnice tureckie (1683), po raz drugi wojny północne (1702) sprawiły, że obraz przymusowo ukryto w Opolu, w Piekarach została kopia. Jan III Sobieskie (1683 r. w drodze do Wiednia) zastał w Piekarach jedynie kopię cudownego obrazu.

I tak zostało do dziś. Pomimo wielokrotnych interwencji w sprawie powrotu obrazu do Piekar oryginał znajduje się nadal w kościele pw. Św. Krzyża w Opolu. Opole ma oryginał, ale kopia namalowana na przełomie XV/XVI wieku, pomimo braku pierwotnej bizantyjskie surowości i formy, stała się sławna. Koronowana przez papieża Piusa XI (1925), a Jan Paweł II (1983) nadał jej tytuł : "Matka Sprawiedliwości i Miłości Społecznej."