1953 -2015
Znał mieszkańców z całej swojej gminy, bo od urodzenia związany z Komprachcicami . Nie doczekał swoich 62-gich urodzin.
Za swój spokój i opanowanie był lubiany i szanowany przez zdecydowaną większość, bo jako wójt miał też swoich oponentów.
Dwadzieścia lat sprawowania funkcji na stanowisku wójta, gdy marzy się by mieszkańcy żyli jak w Europie, co mu się udało zrealizować, odbiło się jednak na Jego zdrowiu. Miał świadomość tego, iż niektórych problemów nie rozwiąże się od razu tylko wspólnie: uczciwością, dyscypliną i odpowiedzialnością.
Jego credo:
Miarą wartości człowieka nie jest to co zamierza, lecz to, co po sobie zostawi dla społeczności, która powierzyła mi władzę.
Podczas spotkania w Chrząszczycach wrzesień 2014 - nagroda Starosty Powiatu Opolskiego "Magnolia" - powiedział mi " rudolfie jestem śmiertelnie chory, to nasze ostatnie spotkanie". odpowiedziałem mu, przecież wszyscy na coś chorujemy a potem znowu na chwilę zdrowiejemy, odpowiedział: tak ale moja choroba jest - inna - śmiertelna".
składamy wyrazy głębokiego współczucia
rodzina Zmarzły z Folwarku
Godnie
pożegnaliśmy Pawła Smolarka -
Męża Stanu naszego Heimatu.
Podczas mszy św.
odczytano kondolencje: ks. abp. Wiktora
Skorca – metropolity katowickiego, oraz
ks. abp Alfonsa Nossola naszego
emerytowanego ordynariusza. Wojewoda opolski
Ryszard Wilczyński powiedział o
nim:
byłeś pierwszym
obywatelem, pierwszym sługą
tej małej
ojczyzny, przez Ślązaków zwanej Heimatem.
Dwadzieścia lat (1994-2014) piastował stanowisko
wójta gminy Komprachcice. Nieprzerwanie,
skutecznie służył mieszkańcom Ziemi
Komprachcickiej i
Opolskiej. Jego życie skończyło się zdecydowanie
za wcześnie. Paweł był człowiekiem, który nie
okazywał emocji, zawsze opanowany, jak go
pamiętam, wszystko dusił w sobie, dlatego nikt
nie zauważył, jak wielką walkę toczy sam ze
sobą. Zbyt późno zdecydował się pomyśleć o
sobie. Jego służbę przerwała choroba, a
wieloletnia walka z nią okazała się
nieskuteczna.
Ostatnią posługę
oddało mu wiele setek mieszkańców i
przedstawicieli władz, towarzysząc w ostatniej
drodze z której nie ma powrotu.
Nam pozostała pamięć że bywał z nami.
Setki mieszkańców, które towarzyszyły mu w
ostatniej drodze są świadectwem, że był nie
tylko pierwszym obywatelem ale czymś więcej.
Okazywał zrozumienie i rozeznanie w wielkich
problemach mieszkańców, darzył bliźnich
szacunkiem, wywiązywał się ze swoich obowiązków,
przejawiał odwagę w podejmowaniu trudnych
decyzji.
Dziś we współczesnym świecie polityki
ciężko znaleźć taki wzór do naśladowania.
Śp. Paweł Smolarek może być dla nas Ein vorbild.
Dlatego nie pytam Cię Boże, dlaczego w tak młodym wieku Go zabrałeś,
lecz dziękuję za to, że nam Go dałeś.
Iloœæ osób on-line: 1