Święta i po Świętach
w Arłamowie 23/27 grudnia 2017
Moja rodzina namówiła
mnie aby tegoroczny tradycyjny rodzinny stół
wigilijny przenieść w Bieszczady do Arłamowa.
Najpierw zastanawiałem się gdzie to jest, ale po
chwili przypomniałem sobie, że Arłamów to
miejsce internowania Lecha Wałęsy w czasie stanu
wojennego w latach osiemdziesiątych. Mieliśmy
jechać kilkoma samochodami, ale rodzina
postanowiła; pojedziemy autobusikiem będzie
bezpieczniej, mniej stresowo a na narty też się
znajdzie miejsce.
Wyruszyliśmy już w sobotę, aby tegoroczną Niedzielną Wigilię
rozpocząć od samego rana. Arłamów, to była
kiedyś wieś około 15 km od granicy z Ukrainą. Po
II Wojnie całkowicie - jak całe Bieszczady -
wypalona a pozostała (jeszcze żywa)
ludność podczas "Akcji Wisła"
wysiedlona. Ponieważ jeszcze jako uczeń
zawodówki byłem z wycieczką szkolną w tamtych
okolicach, gdzie widziałem te zarośnięte wypalone
wsie, w których nikt nie mieszka, byłem
ciekawy jak tam jest teraz po 60 latach.
Dojazd nową autostradą A4 do samego Przemyśla - dalej aż na miejsce (około 35 km) kręte nowe piękne asfaltowe górskie drogi - u nas takich nie ma. Na szczycie góry Arłamów, gdzie kiedyś stała wieś o tej samej nazwie, żadnych śladów wsi nie widziałem.
Z daleka widoczna wielka 'Rezydencja rządowa Arłamów", gdzie w stanie wojennym mieszkał internowany Lech Wałęsa, a obok wypasiony do granic możliwości hotel o nazwie "Arłamów ****".
Całe wzgórze Arłamów świątecznie oświetlone, śniegu na dwóch wyciągach narciarskich pod dostatkiem. Olbrzymia sala wielkości połowy naszego Arkasa w Prószkowie, przygotowana do świątecznej Wieczerzy Wigilijnej dla 105 rodzin, które się tu znalazły (moja rodzina nie była największa). Obok sala, też bardzo duża - gdzie miała miejsce uroczysta góralska "Pasterka", przygotowana odpowiednio do liturgii bożonarodzeniowej, a przy wejściu ks. celebrant witał osobiście każdego uczestnika, co spowodowało, że "Pasterka" rozpoczęła się z 20 minutowym opóźnieniem.
połączony z grillowaniem i grzańcem w karczmie na stoku
Wiecie co. Chyba wolałem święta z lat 80-tych. Miały one swój klimat. Pół Polski ekscytowało się tym jak to z Kuby wypłynął statek z cytrusami i dotrze do Polski jeszcze przed świętami. W Dzienniku TV były z tego relacje. To że kubańskie pomarańcza były okropne to inna sprawa.
To były piękne czasy. Większość kobiet używało perfum pani Walewskiej, a mężczyźni wylewali na siebie wodę ogórkową po goleniu. Wtedy właśnie nawet najgorsze pomarańcze musiały pachnieć najładniej, i pachniały.
Mróz na zewnątrz a ty siedziałeś w łazience i przez trzy tygodnie karmiłeś starym chlebem karpia w wannie. Zresztą co tu wspominać, wspomnienia nasze są zbudowane z zapachów i kolorów.
A pamiętacie takie głupie mydełko "fa" tego chyba już nikt nie kupuje, jak ono wtedy pachniało, albo szampon "Zielone jabełko", to był świat!, którego dzieciaki urodzone po całym tym demokratycznym przewrocie jaki dokonał Lech nigdy nie zrozumieją.
Kurcze..., nawet te palone "Sporty", czy "Ekstra - Mocne" bez filtra, po których pluło się tytoniem, paliły się jakoś inaczej, nie wspominając o "marlborasach" z pewexu, jak zapaliłeś na ulicy jednego.... to kilka osób się obejrzało za tobą, lub tytoń do fajek "amfora", ech... można by wymieniać w nieskończone.
Tamte święta miały coś innego w sobie, i nie tylko Boże Narodzenie, lecz generalnie już nawet przed świętami było inaczej. Przed każdym sklepem na długo przed jego otwarciem ustawiały sie kolejki i obowiązkowa lista, na którą trzeba się było zapisać z nadzieją,... a może coś kupię.
Eee-tam ... to tylko nostalgia i
tęsknota za
dawnymi czasami
Iloœæ osób on-line: 1