Śląsk Opolski to region pogranicza, który w ciągu dziejów ulegał  wpływom morawskim, czeskim, polskim, niemieckim, żydowskim, a w niewielkim stopniu (XVI w.) również węgierskim. Tu społeczność charakteryzuje się specyficznymi cechami określanymi dzisiaj jako Wielokulturowość.

Tego na lekcjach historii nie usłyszycie; skąd się wzięło tylu Niemców na Śląsku Opolskim?

        Zdecydowana większość historyków (czeskich, słowackich, polskich, niemieckich brytyjskich) przyjmuje na podstawie obecnej wiedzy archeologicznej, że Śląsk w u kresu IX wieku był podporządkowany Wielkim Morawom, a po upadku Wielkich Moraw (905) w X wieku Śląsk znajdował się pod zwierzchnictwem czeskim.   
        Jednakże już w roku 990, zbrojnie przez Mieszka I przyłączony do państwa Polan, by po 49 latach,  w 1039 roku ponownie zbrojnie wrócić pod berło Czech. W roku 1050 Kazimierz Odnowiciel znowu odbiera Śląsk Czechom. I tak zaczynają się co kilka lat wojny czesko-polskie, które trwają przez 200 lat do czasów Bolesława Krzywoustego. Przed śmiercią,  jego zamiarem było przerwanie tych walk i w tak znanym "testamencie" dokonał podziału Polski na dzielnice. Efekt był odwrotny do zamierzonego -  to właśnie "Testament Krzywoustego" spowodował nasilenie walk między rodzonymi piastami o schedę i było przyczyną  rozbicia Polski na  dzielnice, trwające 182 lata do koronacji Łokietka (1320)
      Jak wiemy najstarszy syn Władysław II stał się właścicielem Śląska (1138 - dzielnica senioralna) i on stał się pierwszym celem zmasowanego ataku swoich braci, musiał uciekać z kraju - schował się pod skrzydła niemieckiego cesarza. To od niego liczymy dynastię Piastów Śląskich, a jego potomkowie, będący na przymusowej emigracji, całkowicie zgermanizowani, gdyż ich matka Agnieszka, żona Władysława II - była wnuczką niemieckiego cesarza.  To właśnie synowie Władysława II zapoczątkowali osadnictwo zachodnie, niemiecko języczne -  bowiem państwo niemieckie ''de jure'' powstało dopiero kilka wieków później (1871).
 
  Wielokulturowość, która zawsze była największym skarbem tej ziemi - jej początków szukać należy w połowie średniowiecza. Właśnie wtedy, gdy Piastowie (synowie Władysława II) po wieloletniej banicji (1146), pod osłoną cesarskich wojów i w otoczeniu niemiecko języcznych rzemieślników i zakonników wracali na wyludniony po licznych  polsko- czeskich wojnach na Śląsk.   

   Dzięki tej niemiecko języcznej  kolonizacji, Śląsk w następnym pokoleniu, już w czasach Henryka Brodatego i Jadwigi (też Niemki późniejszej św.) w pierwszej połowie XIII w.  staje się najbogatszą dzielnicą(w przeważającej części niemiecko języczna) w tej części Europy, a rozwój osadnictwa miejskiego i wiejskiego na prawie magdeburskim nabrało tempa.

"Monarchia Henrykowska (1201-1241) to dzieło najwybitniejszego piasta - Henryka Brodatego. Mediewiści piszą: " Zdolny polityk i gospodarz okresu rozbicia dzielnicowego kolonizacja na prawie niemieckim i znaczne zgermanizowanie dużych połaci Śląska." - Niestety, monarchia upadła z powodu najazdu Mongołów- (1241 r.-  klęska pod Legnicą. )

   Po licznych wojnach i wojenkach, pomiędzy potomkami Mieszka I, większość książąt śląskich uznała się lennikami czeskich władców, którzy zapewniali im pewne bezpieczeństwo przed napadami ze strony polskich książąt. Dopiero w roku 1335 Kazimierz III Wielki, (1333-1370) - ostatni monarcha z dynastii Piastów na tronie Polskim) uzyskał od czeskiego króla Jana Luksemburskiego zrzeczenie się pretensji do polskiego tronu, a ostatecznie w 1348 roku w Namysłowie po przeszło 200 latach permanentnych wojen zawarł pokój z Czechami zrzekając się praw do Śląska.

  Rok 1348 to umowna data oderwania się książąt śląskich od Polski. Nawet ostatni rządzący na dobrach księstwa opolsko - raciborskim Jan Dobry w swoim testamencie (z roku 1512) zapisał Opolszczyznę i ziemie raciborskie swojemu przyjacielowi Jerzemu I von Hohenzollern.  Testament, który umożliwił po 200 latach Fryderykowi II von Hohenzollern -  królowi Prus na zbrojne (1741) odebranie Cesarzowej Marii Teresie z dynastii Habsburgów  Śląska i przyłączenie do Królestwa Prus.
  Przez 600 lat - do roku 1945 Śląsk był w orbicie kultury niemiecko języcznej, która zakorzeniła się w mentalności mieszkańców. W latach powojennych nowa władza wmawiała wszystkim, że to "Ziemie Odzyskane" - "Macierz", ale pretensje  - uzasadnione historycznie - do tej "Macierzy" mieli również Czesi, którzy żądali od Stalina całego historycznego Śląska po II Wojnie Światowej dla siebie.
  Groziła  nam kolejna wojna polsko - czeska.  W czerwcu 1945 roku jeszcze przed konferencją poczdamską, doszło do ruchów czeskich wojsk w kierunku Kłodzka i Raciborza gdzie wysłano pociągi pancerne. W ramach kontr posunięcia rząd polski koncentrował oddziały na linii Olzy, gdzie doszło do wzajemnego ostrzeliwania.

  10 marca 1947 pod naciskiem Moskwy, Stalin w swoim gabinecie postawił przedstawicieli Polaków i Czechów na baczność i zmusił do podpisania układu o przyjaźni polsko - czeskiej. Dopiero po dziesięciu latach i spacyfikowaniu przez Układ Warszawski czeskiej Pragi (1956) - 13 czerwca 1958 roku doszło do podpisania porozumienia zamykającego spory graniczne o Śląsk.

 Te wszystkie wydarzenie historyczne związane ze Śląskiem starano się marginalizować, a inność Śląska od polskiej wykorzenić. Tego nie da się wykorzenić, chociaż do roku 1989 bardzo się starano.

Kalendarium Śląska  ważniejsze daty:

1348 - 1532 Śląsk w jurysdykcji królów czeskich - Bohemia (język urzędowy czeski, pomocniczy niemiecki)

1532 - 1742 -  Śląsk w jurysdykcji cesarzy Habsburgów "Świętego Cesarstwa Rzymskiego" (język urzędowy: niemiecki i czeski)
1742 - 1806 - Śląsk w Królestwie Prus (język urzędowy : niemiecki pomocniczy wasserpolnisch - Szpracha Szlunskoł
1806 -1866 - Śląsk Członkiem Związku Niemieckiego.
1866 -1871 - Kilkuletni proces jednoczenia państw niemiecko języcznych.
1871 - 1918 - Śląsk częścią  Cesarstwa niemieckiego. Mój dziadek i jeszcze kilkunastu Folwarczan przelewało krew za cesarza w I Wojnie światowej)

1914-1918 - Pierwsza Wojna Światowa.  (Po 150 latach niebytu - formułuje się nowe państwo Polskie. W tym roku świętujemy 100-lecie jego niepodległości.)
1919 - 1933 - Śląsk częścią  Republiki Weimarskiej. (Język urzędowy: niemiecki, pomocniczy j. polski literacki - po plebiscycie 1921 i ustaleniu nowych granic powstają szkoły polskie na Śląsku Opolskim.)
1933 -1945 - Rzesza Niemiecka - Adolf Hitler obejmuje rządy - do głosu dochodzi nacjonalizm, faszyzm, i tragedia II Wojny Światowej. (Język urzędowy: niemiecki. Do 1936 roku dozwolony język polski.)

  Po II Wojnie światowej - gdy Stalin przesunął o przeszło 200 km całą Polskę na zachód, Śląsk znalazł się w granicach Polski, a wschodnie tereny (Kresy) w granicach  ZSRR.

  Ta zmiana granic doprowadziła do nieznanej w historii wędrówki ludów. Niemiecko języczna ludność nie tylko na Śląsku - do "linii plebiscytu" została (prawie) całkowicie w nieludzki sposób wysiedlona na zachód za Odrę i Nysę Łużycką, a ludność polskojęzyczna z Kresów przesiedlona na opuszczone wsie i miasta na Śląsku. Do osiadłych "kresowiaków" dołączyła się również bardzo liczna grupa warszawiaków i wielu innych takich tymczasowych zajmujących się na wielką skalę szabrowników. 

  Śląsk Opolski, w przeważającej części dwujęzyczny, znajdował się częściowo na obszarach plebiscytowych, więc został potraktowany przez nowe władze ulgowo. Wielu mogło zostać, nadawano nam obywatelstwo polskie - jednak pod surową karą zabraniano rozmów po niemiecku, nawet podczas spowiedzi jak nakazał to naszym proboszczom ks. ordynariusz Bolesław Kominek.

  Ślązacy zwani też "autochtoni", stali się od tej chwili mniejszością. Tymczasem warto przypomnieć, że byliśmy i będziemy regionem wielokulturowym, co jest zasługą historii. W takich regionach naturalną koleją rzeczy nurt ludzki płynie w różne strony. Opolszczyzna jest częścią wielkiego świata, a nie zamknięta enklawą.

Województwo Opolskie po upływie siedemdziesięciu lat od zmian granicznych i ludnościowych (1945) nadal pozostaje regionem pogranicza kulturowego, a od upadku "Muru Berlińskiego" wielokulturowość jest w fazie dynamicznych, ale korzystnych zmian. Polityczne mechanizmy narodowościowe przez lata stłumiły pewne procesy, a komuna próbowała całkowicie wykopać niemieckie korzenie, jednak okres ten mamy za sobą.

  Dziś mniejszość Niemiecka na Śląsku Opolskim wychodzi na przeciw większości Polskiej.
"Opolskie to nasza Wspólna Sprawa"

Mamy REGIONALNY, a nie centralny program dla Śląska Opolskiego

  W opolskim Dom Expo 18 września 2018r., odbyła sie konwencja komitetu Wyborczego Wyborców Mniejszość Niemiecka. Obecnych przywitał Rafał Bartek lider TSKN.

Wszyscy za najważniejsze punkt programu podkreślali, nie dzielmy się na Opolszczyźnie (jak w Warszawce), bo dla wielokulturowego Śląska "Opolskie to nasza wspólna sprawa".

Do sejmiku w czterech okręgach mniejszość wystawia 31 kandydatów.

 - Na pierwszym miejscu zasiadają:

Do rad w siedmiu powiatach kandyduje 154 przedstawicieli MN.

Do rad Gminnych kandyduje 395 przedstawicieli MN.

Na Burmistrzów i Wójtów Mniejszość wystawia 23 kandydatów MN.

Dla mnie najbliżsi, których od wielu lat znam.

Henryk Lakwa - do rady Powiatu Opolskiego  - okręg Nr 5

Krzysztof Wysdak - Powiat opolski- okręg nr 3

Józef Swaczyna - Powiat Strzelecki- okręg  Nr 2

Róża Malik - Gmina Prószków kandydatka na Burmistrza.