Na Chrzombeckim  Wzgórzu

MB. Szkaplerzna świętuje swoje 96-te imieniny

  To wyjątkowe miejsce. Na południe od miasta Opola po lewej stronie rzeki Odry wynurza się  z  Doliny Odrzańskiej na wysokość 192 m. npm. Chrzombeckie Wzgórze to  najwyższe wzniesienie w okolicy. Kiedy został tu założony kościół – nie wiadomo.

  Wiele śladów i faktów historycznych podsuwa nam jednak myśl, że już w X w. była tu osada i jakieś zalążki „Wesołej Nowiny Ewangelii Świętej”, które tu dotarły z państwa „Wielka Morawa” a po jej upadku dalej docierały z Czeskiej Pragi.

  Nasza  Śląska ziemia w tym czasie była politycznie uzależniona  od biskupstwa praskiego. Legenda wspomina o wizytacji w Opolu podczas podróży  misyjnej do  Prus biskupa praskiego Adalberta –  w czasach Bolesława Chrobrego,   (Adalbert - późniejszy św. Wojciech).

   W Opolu - tu na pagórku obok starego zamku piastowskiego w roku (997) bp. misyjny  Adalbert zatknął krzyż. To tylko legenda, ale każda legenda zawiera ziarenko prawdy.          

  Będąc już na Prusach jego działalność misyjna zakończyła się śmiercią  męczeńską (997),. Mediewiści komentują, że Chrobry, który go  w ramach chrystianizacji wysłał na tereny Prus  do ochrony przydzielił mu tylko 30-tu zbrojnych, a to było za mało na taką wyprawę  i dodają Chrobry do budowy swojego imperium potrzebował męczennika. Papież Sylwester II w roku 999 wyniósł Adalberta na ołtarze.

  Data kanonizacji -rok 999 dziwnie kojarzy się z datą 1099, która wyryta na kamieniu wmurowanym w fasadzie kościoła parafialnego  naszych praprzodków przetrwała aż do roku 1814. W dokumentach czytamy: Po pożarze katastrofalnym kościoła pw. św. Stanisława w Chrząszczycach (1814)  zdołano odczytać liczbę dokładnie, ale kamienia nie udało się uratować.

(Arch Parafialne:  „ Der erwehnte in dem Mittelgiebel eingemauert gewesene Tafestein ist nach dem Brande im Jahre 1814 betrachtet und darauf die Zahl 1099 wirklich entzifert worden. Dieser Stein fiel auseinander und es sind keine uebereste davon vorhanden”.)

   Moim zdaniem 1099 - ta tajemnicza liczba - to najprawdopodobniej rok założenia tu na Chrzombeckim Wzgórzu pierwszej kaplicy  – w setną rocznicę kanonizacji Św. Wojciecha

  Z całą pewnością można stwierdzić, że już w 1260 roku w tym miejscu znajdował się jakiś religijny obiekt, skoro Władysław – Książę Opolski  35 lat później tak to wspomina:

Jan, biskup wrocławski stwierdza dnia 17 marca 1295 r, że kościół w Cremchici jest uposażony w 3 włoki roli od dłuższego czasu i że jest poświęcony ku czci św. Stanisława.

 Kolejne pytanie.  Kościół pw. św. Stanisława biskupa krakowskiego – dlaczego?.  

   Należy przypuszczać, że po najazdach Mongołów na Opolszczyznę (1242) starano się odbudować zniszczone obiekty sakralne.  Wiemy, że książę Władysław, władca księstwa Opolsko – Raciborskiego chojnie obdarowywał relikwiami św. Stanisława, jakie pozyskał będąc obecny podczas ekshumacji świętego w roku 1254 w Krakowie. Takie relikwie trafiły do wielu obiektów sakralnych na Opolszczyźnie i na ziemiach raciborskich - też do odbudowanego kościoła na Chrzombeckim Wzgórzu. To znane fakty historyczne.

Minęły wieki.

 Na końcu XIX w i na początku XX w. kościół pw. św. Stanisława okazał się za mały aby pomieścić wszystkich wiernych z Chrząszczyc, Domecka, Nowej Kuźni, Złotnik, Źlinic, Chrzowic, Górek, Folwarku.  Już pod koniec XIX w. ks. Jański proboszcz (Jego miejsce spoczynku obok krzyża po lewej na naszym cmentarzu) czynił starania by wybudować nowy kościół, ale dopiero po I Wojnie Światowej proboszcz ks. Kulik w roku 1920 rozpoczął budowę nowego, który ukończono w 1923 roku i konsekrowany przez kardynała A. Bertrama w roku 1923 pw, MB Szkaplerznej,  służy nam do dziś.

A dziś 14 lipca 2019 świętujemy 96 imieniny

 – czyli 96 Odpust parafialny w nowym kościele.

Kościół pięknie udekorowany białymi liliami. Uroczystą Mszę Św. celebrował i okolicznościową homilię  wygłosił ks. Krzysztof Dulęba. Organy i śpiew Scholi parafialnej pod kierunkiem: Marietty Weidler, - Chór parafialny  pod batutą Joachima Konska - Orkiestra Dęta Blassmusik z Zimnic Wielkich. Nad całością czuwał - gości powitał - organizatorom dziękował za przygotowania 

 ks. proboszcz Krystian Ziaja

na organach
Marietta  Weidler