Nasi chłopcy nad Łodrą.   Unsere Jungs an der Oder.
Tak, tak ! Trudno w to uwierzyć, ale nasz basen kąpielowy, to była Odra. Woda była czysta, dużo ryb, raki też łapaliśmy. Bez obaw można się było kąpać, pod jednym warunkiem, każdy musiał umieć pływać, inaczej groziło utonięcie. Woda jak każda, jest zdradliwa. Wiry, dno wyboiste a z prądem płynęły różne  gałęzie, krzaki,  czasem całe drzewa. Ale nie przypominam sobie, aby ktoś z naszych w tamtych latach utonął . W obiektyw aparatu fotograficznego patrzą koledzy, rówieśnicy mojego ojca Piotra (trzeci od lewej).

Ja, ja! Es ist schwer zu glauben, aber unser Schwimmbad war damals die Oder. Das Wasser war sauber, im Wasser Fische, wir fangen sogar Krebse. Ohne Angst zu haben, konnte man damals baden, unter der Bedienung, dass jeder gut schwimmen musste, sonst konnte man ertrinken. Wasser ist gefährlich. Die Wirbel, der Boden war holprig und mit dem Wasser flossen auch verschiedene Äste, manchmal sogar ganze Bäume. Ich kann mich aber nicht erinnern, dass dort jemals jemand ertrank. Auf dem Foto Kollegen, Altergenossen meines Vaters Peter (der dritte links).