Pofyrtane dzieje Folwarku część XVII

Data ślubu w Chrzumtzitz	stopień wojskowy pan młody		panna młoda	świadkowie
8 listopada 1767 roku	Muszkieter Hayduck	Lampert kawaler lat 27 z Folwarku	Hedwigis lat 25 panna córka Matheusa Niedziela z Groszowitz	Johann Kotula zagrodnik z Winowa i Jacob Świętek bauer z Follwarku
7 maja 1769 roku	Curassier Dudeck	Jacob kawaler lat 26 syn Gregora kowala z Ochotz	Marianna lat 19 panna córka Andreasa Dull wolnego zagrodnika z Ochotz	Casper Hanus młynarz i Johann Gogolock oboje z Ochotz
1 października 1769 roku	Curassier Woycik	Jacob kawaler lat 30 syn Franciszka zagrodnika ze Zlenitz	Margaretha lat 24 panna córka zmarłego Franciszka Scholtiszig ze Zlattnik	Casper Capuszciok Curassier i Thomas Wrzeciona Curasier oboje z Regimentu Generała von Podwils
14 stycznia 1771 roku	Muszkieter Furgacz	Johann kawaler lat 55 ze Zlattnik	Agnes lat 25 panna córka zmarłego Georga Kluczny bauer ze Zlattnik	Franz Malorny bauer, i Paul Golletz kowal ze Zlattnik
26 maja 1717 roku	Curassier Wrzeciono	Sebastian kawaler lat 25 ze Chrzowitz	Anna lat 21 panna córka Georga Rybarsz chałupnika z Chrzomtzitz	Mathias Mocia 1/2 bauer i Langner z Chrzomtzitz
15 czerwca 1772 roku	Fuiselier Nieslono	Gregorius wdowiec lat 42 z regimentu Fuiselierów w Glatz (Kłodzku)	Helena wdowa lat 45 po zmarłym Johannie Jarosz z Boguszyc zamieszkała w Ligota Prószkowska	Johann Pietruska bauer Michel Bydy karczmarz oboje ze Zlattnik
13 lutego 1774 roku	Huzar Werotzky	Georgius kawaler lat 27	Barbara panna lat 30 córka Johanna Pietrusky bauera ze Zlattnik	Thomas Odelga bauer i Martin Lambeck bauer, oboje ze Zlattnik
19 listopada 1775 roku	Fuiselier Gogolok	Matheus kawaler lat 36 z Dometzka	Hedwigis panna lat 30 z d. Grzonka z Dometzka	Gregor Gora , Johann Dudek szewc oboje z Domecka
28 stycznia 1776	Reiter von Opplischen Regiment Malik	Jerzy kawaler lat 30 ze Zlattnik	Służąca Franciszka lat 28 z.d. Spiler z Proskau zamieszkała Zlattnik	Matias Odelga bauer i Martin Pietruska oboje ze Zlattnik
19 stycznia 1777 roku	Huzar Bother	Jura (Jerzy - Georg) kawaler lat 30	Susanna panna lat 24 córka zmarłego Franciszka Murowski z Folwarku	Mathias Czaia bauer, Walentin Świętek (stary kowal) z Folwarku
14 maja 1777roku	Huzar Sadlo	Nikolaus kawaler lat 32	Maria panna lat 30 zmarłego Paula Klak zagrodnika z Nowej Kuźni	Grigert Koręty zagrodnik z Nowej Kuźni, Franz Kutz Fuiselier żołnierz z regimentu Koźle
26 październik 1777 roku	Huzar Giera	Florian kawaler lat 26	Maria panna lat 23 córka Baltthazara Krawietz zamieszkałego w Boguschitz	Georg Sokor Huzar i Johann Siekiera z Boguschitz
11 października 1779 roku	Fuiselier Langer	Melchior kawaler lat 36 z Ochotz	Johannna panna lat 20 córka Jacoba Dulla z Ochotz	Gregor Wiessala karcznarz z Domecka i Franciszek Wulla Organista
16 października 1780 roku	Reiter von Elfner Comp, garnizon Oppeln Grzyszka	Anton kawaler lat 34 ze Zlattnik	Służąca Dorotha lat 29 z d. Wrzeciono ze Chrzowitz	Blazek Pietruska bauer, Paul Lysy Reiter ze Zlatnik

	Tak wyglądali Cuirasiery Husaren Völkerschlacht bei Leipzig (16-19. Oktober 1813) w takim zgiełku trudno było zachować życie
Fizylierzy - żołnierze piechoty uzbrojeni w strzelby skałkowe, zwane fuzjami (stąd nazwa). W XVIII wieku zastąpili muszkieterów. W drugiej połowie XVIII wieku nazwę fizylierów otrzymała w Prusach lekka Piechota, która zorganizowana była w samodzielne bataliony. Od końca XVIII wieku do połowy XIX wieku nazwę fizylierów w europejskich armiach nosiła większość piechoty.
Już podczas I Wojny Śląskiej - przeciw Marii Teresie - cesarzowej, zawiązała się koalicja francusko- bawarska, Karol Albert bawarski, 12 lutego 1742 roku w Frankfurcie n/Menem jako Karol VII koronowany został na cesarza niemieckiego. Maria Teresa, z dwojga złego dla Habsburgów wybrała w 1742 pokój z Fryderykiem II - podpisany we Wrocławiu w czerwcu tego roku i tak zakończyła się I Wojna Śląska. Warunki pokoju z Fryderykiem były dla Habsburgów nie korzystne. 80 % terytorium Śląska przeszło pod panowanie pruskie, cesarzowa zachowała tylko południe Śląska - księstwo cieszyńskie. W Głubczycach (1743) wymieniono dokumenty ratyfikacyjne po ustaleniu nowych granic.
Jeszcze w czasie działań wojennych Fryderyk II dla Śląska powołał specjalne ministerstwo, które zajęło się nową organizacją administracji ( cło, podatki, górnictwo, hutnictwo, sądownictwo) oraz wszystkimi sprawami wojskowymi. Śląsk podzielono na powiaty (landraty). Prusy były pierwszym państwem europejskim, które podjęło zasadę powszechnej oświaty ludności. Na Śląsku głównie ze względów politycznych zainteresował się zarówno rozwojem oświaty protestanckiej, którą popierał jak i katolickiej, którą poddał kontroli państwa. Dla młodej - męskiej populacji mieszkańców w 1743 roku Fryderyk II wydał edykt - obowiązek służby wojskowej na Śląsku. Do czynnej służby powołano około 35 000 żołnierzy. (zwolnieni byli tylko kupcy, obywatele miast, głowa rodziny chłopskiej i ewentualnie syn jeśli nie miał więcej braci.) Służba trwała dłużej niż dwa lata i była bardziej uciążliwa niż za Habsburgów - dlatego takie "porządki pruskie" nie cieszyły się popularnością. Młodzi zagrożeni poborem masowo uciekali za granicę - z naszych terenów w kierunku Częstochowy ( wśród nich prapradziadek mojej żony - Bastek z Luboszyc koło Opola, osiedlił się pod Częstochową i tam założył rodzinę)
Pokój zawarty z Fryderykiem II pozwolił Habsburgom na koncentrację walki z Karolem VII. Wojska austriackie zaczynają odnosić sukcesy - wojska austriackie przeganiają Karola VII, przewidując nie tylko pokonanie Karola, ale również Francuzów na innych frontach. Fryderyk II poczuł się teraz zagrożony! Zaniepokojony sukcesami Marii Teresy - obawiał się, że dziedziczka Habsburgów na tym nie poprzestanie, upomni się i odbije utracony Śląsk.
To była największa w jego życiu Zdrada - jak piszą historycy. Zerwał podpisany w 1742 roku we Wrocławiu traktat pokojowy - zawiązał pakt z Karolem VII i Francuzami przeciw Marii Teresie. Teraz pod pretekstem pomocy cesarzowi Karolowi VII w sierpniu 1744 roku wprowadził ( około 80 000) swojego wojska do Czech rozpoczynając tym samym II Wojnę Śląską. Ale naciskany przez Austriaków oraz wojska Saskie i dodatkowo nękany oporem ludności musiał się wycofać i tak działania wojenne przeniosły się na nasze ziemie. Nastąpił pośpieszny odwrót pruski z Czech. Po tych niepowodzeniach zaczął się starannie przygotowywać do nowej decydującej próby. 20 stycznia 1745 roku umiera cesarz Karol VII. Maria Teresa znalazła się w korzystniejszym położeniu - zawarła pokój z jego następcami (Maximilianem III).
28 maja 1745 główna armia sasko-austriacka wkroczyła na Śląsk a Fryderyk II postanowił wydać walna bitwę. Do spotkania głównych sił obu armii doszło 4 czerwca 1745 pod Dobromierzem (Hohenfriedeberg) w pobliży Strzegomia. Połączone armie (sasko-austriacka) pod dowództwem księcia Karola Lotarynskiego , mylnymi - fałszywymi meldunkami zostały wprowadzone w błąd. Mianowicie podczas swego marszu niespodziewanie natknęły się na dobrze przygotowane w odpowiednim miejscu wojsko Fryderyka w sile 60 000 szabli. Działając przez zaskoczenie nie pozwolił Austriakom na rozwinięcie skrzydeł. Straty pruskie to około 5000 ludzi, Austriacy 14 000 łącznie z wziętymi do niewoli. zdobyli również 66 dział i 76 sztandarów. Armia austriacka była pobita ale nie rozbita.
Grudzień 1745 - Zwycięstwo Fryderyka II zostały potwierdzone i w Dreźnie zawarto nowy traktat pokojowy kończąc tym samym II Wojnę Śląską. Dla Fryderyka II wojna skończyła się bez strat.

W Oppeln zaczęto wprowadzać nowe porządki. Zniesiono starostów krajowych (ostatni hrabia Henkel został oskarżony o porozumienie z Austriakami i skazany za zdradę - uciekł do Wiednia). Na czele powiatów stanęli starostowie a najwyższą instancją był rząd rejencji. Opolscy katolicy nowe panowanie przyjęli z wielkim niezadowoleniem a z powodu przywiązania do Austrii - miasto w wojnach śląskich bardzo ucierpiało. Ale jak pisze Idzikowski:. wielki król (Fryderyk II) nie zapomniał o naszych okolicach, czego dowodem jest podwojenie liczby mieszkańców Oppeln z 1136 do 2476.
Dalej w kronikach Idzikowskiego (Geschichte der Stadt Oppeln) możemy przeczytać:. To skuteczne dążenie króla do dalszego rozwoju w 1756 roku zostało na 7 lat w straszliwy sposób przerwane. Maria Teresa nie mogła przeboleć utraty Śląska. Oplotła Fryderyka siecią skierowanych przeciw niemu sojuszy (Rosja, Francja, Szwecja) - gotowych przy najbliższej okazji połączyć się z Austrią i zaatakować Fryderyka.
	Fryderyk II Wielki von Hohenzollern urodzony 24 stycznia w Berlinie Król Prus w latach 1740 - 1786 Fryderyk był najstarszym synem Zofii Doroty Hanowerskiej (1687-1757), która w przeciwieństwie do swego męża była osobą wykształconą. Fryderyk Wilhelm I, ojciec Fryderyka, gardził bowiem wszechstronną edukacją i blichtrem dworu przedkładając nad nie proste męskie rozrywki: koszary i polowania. Przedmiotem jego troski była przede wszystkim budowa potęgi militarnej Prus. Wprowadził nawet zwyczaj noszenia munduru na co dzień (stąd przezwisko Soldatenkönig: "król-żołnierz", "król-sierżant"). 12 czerwca 1733 Fryderyk został zmuszony do poślubienia popieranej przez Austrię Elżbiety Krystyny Braunschweig-Bevern. Ślub odbył się w Salzdahlum, jednak związek ten nie został podobno nigdy skonsumowany. Zmarł 17 sierpnia 1786 roku w Poczdamie.
Do roku 1756 Europa wielkich mocarstw nie traktował Prus na równi a o Fryderyku II mawiano " ten filigramowy król". Thomas Carlyle (1795-1881) szkocki pisarz i historyk po latach napisał: "Wiele krajów posiada dłuższy miecz niż Prusy, lecz żaden nie potrafi go tak szybko wydobyć z pochwy"
Ale o tym przekonamy się dopiero w następnej części - początek III Wojny Śląskiej, która trwała 7 lat.
pozdrowienia z folwarku rudolf
powrót

Odwiedzin ogółem: 009022 Odwiedzin dzisiaj: 2

Ilo�� os�b on-line: 1